De ansjovisvisserij had een zeer wisselvallig karakter; soms waren er jaren achtereen minimale vangsten en dan ineens één of meerdere topjaren. Zo was 1890 een topjaar en vormde 1908 een dieptepunt. Deze visserij gaf aan veel handen werk, maar de soms uitstekende besommingen wogen niet altijd op tegen de kosten van het viswant. Dit leidde nogal eens tot financiële problemen. Zelden overzagen Lemster vissers met een luchthartig karakter de consequenties van gemakkelijk verkregen kredieten. Zelden hield hij zelf een boekhouding bij en vaak nam hij genoegen met de berekeningen van zijn kredietgever. Daarbij eiste ook drankmisbruik zijn tol.
Uit het archief van de Zuiderzeesteunwet, aangevuld met de interviews van Peter Dorleijn en de kasboekjes van vissers, kunnen we opmaken hoe het de vissers van de Zuiderzee is vergaan. We lezen over de prijzen van vaartuigen, de kosten van het vistuig en de opbrengsten van de visserij. En tussendoor leren we ook over de sociale verhoudingen en methodes van kredietverstrekking in het verleden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten