De gang van zaken in de visafslag

De visafslag had de beschikking over een elektrisch mijntoestel. De visser die aan de beurt was, leegde zijn klaarzak (zakvormig net dat in de bun wordt gehangen en waarin men de vis bewaart) in de weegbak. Men kreeg dan de gelegenheid om de vis te bekijken. Soms roerde de koopman er even in en dan werden ze verkocht. De vangst aal van een visser, ca. 60-70 pond, werd doorgaans in zijn geheel verkocht. De handelaar die kocht had buiten een knecht staan met een fiets. De gekochte vis werd op de fiets gezet en de visser kreeg zijn lege klaarzak weer terug.

Op de foto: Met klaarzakken gevulde paling wachten de visserlui op het opengaan van de visafslag.